”Ben derdimi söylemekte kötüymüşüm. Bocalarım. Şaşalarım. Bana nasılsın diye sorarsanız size hakiki kaygılarımı, derin yaralarımı, üzüm üzüme üzüldüklerimi anlatamam. İyiyim derim. Şükür derim. Tek istediğim canınızın sağlığı derim. Kan kusarım vişne suyunu fazla kaçırmışım derim. Kızılcık şerbeti demem, yalan söylemem, kızılcık şerbeti bulmak öyle zor ki, kızılcık şerbeti içsem de asla kusmam.
...Anlatımca, geçmese de hafifler. Derdini söylersin, artık o dakikandan sonra derttaşlık hukukuyla meselenin bir parçasını da, tıpkı bir dikim portakallı kek bölüşmek gibi, karşındaki aldığı için senin sırtın hafifler, kamburun düzelir..”
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.