Gönlümünbaharı 'nden''Halbuki en çok okuduğum bir kitabın, en çok okuduğum bir satırı bile bana bazen başka şeyler söyleyebilir...''
Hasret demir 'den "İnsan dünyaya sadece yemek, içmek, koynuna birini alıp yatmak için gelmiş olamazdı. Daha büyük ve insanca bir sebep lazımdı."
Sizden de bekliyorum 💐 💐 💐 💕💕
Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde fakat her şeyden habersiz yaşayıp gidecektim. Sen bana, dünyada başka türlü bir hayatın da mevcut olduğunu benim de bir ruhumun bulunduğunu öğrettin...
🍁
Sonra, bir şey arıyormuş gibi gözlerini yüzümde gezdirerek:
"Berlin'de yalnızsınız değil mi? " dedi. "Ne gibi? "
"Yani... Yalnız işte... Kimsesiz... Ruhen yalnız... Nasıl söyleyeyim...
Öyle bir haliniz var ki..."
"Anlıyorum, anlıyorum... Tamamen yalnızım... Ama Berlin'de değil...
Bütün dünyada yalnızım... Küçükten beri... "
"Ben de yalnızım... " dedi. Bu sefer benim ellerimi kendi avuçlarının
içine alarak: "Boğulacak kadar yalnızım... " diye devam etti, "hasta bir
köpek kadar yalnız... "
Parmaklarımı adamakıllı sıkarak biraz yukarı kaldırdı ve sonra
masanın üstüne vurdu:
"Sizinle arkadaş olabiliriz! " dedi. "Siz beni yeni tanıyorsunuz, fakat
ben sizi on beş yirmi gün tetkik ettim... Herkese benzemeyen bir
haliniz var... Evet, sizinle gayet iyi arkadaş olabiliriz...
Garip garip yüzüne baktım. Ne demek istiyordu? Bir kadın, bir erkeğe
bu şekilde ne teklif edebilirdi? Hiçbir şey bilmiyordum. Hiç tecrübem
yoktu ve insanları hiç tanımıyordum.
O bunu fark etmişti. Yüzünde, fazla ileri gitmiş olmaktan, yanlış
anlaşılmaktan korkan bir insanın endişesiyle:
"Sakın siz de başka erkekler gibi düşünmeyin... " dedi. "Sözlerime
başka manalar vermeye kalkmayın... Ben hep böyle apaçık
konuşurum... Bir erkek gibi... Zaten birçok taraflarım erkeklere
benzer... Belki de bunun için yalnızım... "
Beni baştan aşağı uzun zaman süzdü. Birdenbire:
"Sizde de biraz kadınlık var..." dedi. "Şimdi farkına varıyorum... Belki
de bunun için ilk gördüğüm andan itibaren sizde hoşuma giden bir şey
bulduğuma hükmettim... Sizde genç kızlara mahsus bir hal var... "
Annemden ve babamdan çok dinlediğim bu lafı böyle ilk defa
konuştuğum bir insandan duymak beni şaşırttı ve üzdü...
O sözüne devam ederek:
"Dün akşamki halinizi unutamayacağım! " dedi. "Bütün
gece aklıma geldikçe güldüm...
Namusunu müdafaa etmek isteyen masum bir genç kız gibi çırpıyordunuz."