"Bilgi ve düşünce olarak, halkla arayı fazla açmış kişiler ne parti başkanı olabilirdi, ne başbakan, ne belediye başkanı, ne başyazar.Çünkü Türkiye, yıllar önce bir yazarın söylemiş olduğu gibi bir "orta zekâlılar cenneti"ydi. İleri zekâ da, geri zekâ kadar tehlikeydi bu ülkede. Ama zekâ için geçerliydi bu durum; kurnazlık için değil elbette. Kurnazların yolu sonuna kadar açıktı."