Çok güzel bir Saramago klasiğini geride bıraktım. Bu adamın hayal gücü beni benden alıyor. Her kitabında özgün ve farklı bir konu bulmayı nasıl başarmış hayret ediyorum.
“Ölüm Bir Varmış Bir Yokmuş”, “Bilinmeyen Adanın Öyküsü”, “Kabil” ‘ den sonra dördüncü Saramago kitabım. Yazarın diline artık çok alıştım bu yüzden sancılanmıyorum okurken. Malum kendisi sadece nokta ve virgül kullanan, bir cümlesi bir paragraf olan ve bilinç akışı tekniği kullanan bir yazar. Bu kitapta da Saramago teknikleri oldukça mevcut. Herkes ilk 200 sayfasının işkence gibi okunduğunu söylese de bana çok akıcı geldi, Saramago ile epey kaynaştık artık
Kitap birçok alt metin barındıran, felsefik, sosyolojik ve psikolojik birçok donanım içeren bir kitaptı. Yine bir Saramago klasiği olarak kitabın konusu çok çok ilginç. Ben bir filmde beş yıl önceki halimin aynısını görsem ne yapardım bilemiyorum.
Saramago yine güzel bir son ile bitirmiş kitabını. Kitap bittiğinde aklınızı uzun süre meşgul edecek bir kapı bırakmış. Seviyorum böyle sonları :)
Saramago okunması gereken bir yazardır. “Kopyalanmış Adam” okuduğum en iyi kitabıydı. Ama durmak yok, kalan kitaplarını da okumayı düşünüyorum.
Bu kitabın filmini de “The Enemy” yani “Düşman” ismiyle beyazperdeye aktarmışlar. Ona da hemen bakmaya gidiyorum...