Kitabın kapağını henüz kapattım, ayağımın tozuyla geçtim klavyenin başına ve okuduğum ilk Yaşar Kemal kitabına yorum yazıyorum. Size "Söylesem şikâyet olur, sussam gönül râzı değil." dedirtecek bir kitap Teneke. Toplumcu gerçekçi edebiyatın temsilcilerinden biri olan Yaşar Kemal'in Teneke'si yalnızca yazıldığı zamanı değil tüm zamanları kapsamakta aslında. Orman yangınlarının ardından yerine otel inşa edilmesi, Teneke romanının günümüzdeki yansıması ya da tek katlı evlerde oturmaya alışmış insanların evleri ellerinden alınarak kibrit kutusuvari apartmanlara tıkılması... Ya da bir velinin sırf çocuğu düşük not aldı diye mesleğine yeni başlayan bir öğretmene tehdit edercesine ağzına geleni söylemesi... Ya da bir doktorun sırf parası uğruna hastaya eziyet çektiren tedaviler planlaması, sırf kurumdan birilerinin tanıdığı diye sıra beklediğimiz yerlerde birilerinin önümüze geçmesi... Yo yo, Teneke ile uğurlanan yalnızca Fikret Irmaklı değil. İdealizm ile baskın gücün mücadelesi de tüm zamanların konusu. Yaptığı işi, havadaki kuşu, meyve veren ağacı, insanı sevmeyenin gönlü de kapalıdır. Teneke, gönlünü kapatmış insanların, gözlerini para hırsı bürümüş insanların; yaptığı işi seven, insanların güler yüzüne aldanan, henüz mesleğine yeni başlamış bir kaymakamı sırf çeltik ekimi için yiyip bitirmelerini anlatmakta. Yalnızca kaymakamı değil, usulsüz yapılan çeltik ile köyü, köylüleri, köydeki hayvanları yiyip bitirmelerini anlatmakta. Ama romanın sonunda bir şey oluyor, Fikret Irmaklı'nın çeltik sulaması için mücadele ettiği köylüler ağaların tüm "kaymakam yolcu edilmeyecek" tehditlerine rağmen genciyle, yaşlısıyla, hastası, engellisiyle hep birlikte gelip onu yolcu ediyor ve geriye gözlerde hafif bir nemlenme başlıyor, "umudumuz insandadır, insanlıktadır." İyilikle kalasınız.

TenekeYaşar Kemal · Yapı Kredi Yayınları · 20179,8bin okunma

·

6 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

pomegranate