Giovanni Pico della Mirandola’nın ilk kez 1486’da yayımlanan İnsanın Özsaygısı Üzerine Söylev’de zarif bir dille ifade ettiği düşünce ile Machiavelli’nin insana bakışı arasındaki çelişki dikkat çekiciydi. Pico insanın Yaradılış’ın en mucizevi ürünü olduğunu savunuyordu, çünkü diğer yaratıkların aksine, insan doğa yasasına kesinlikle tabi değildi. Tanrı insana kendi doğasına biçim verme yetisi ve özgürlüğü vermişti. “İnsan için ne müthiş ve eşsiz bir mutluluk ki,” diye haykırıyordu Pico, “ona seçtiğine sahip olma, istediğini olma imkanı bahşedilmiştir.” Oysa Machiavelli bu mutluluğu insana çok görüyordu: Onu zorunluluk hapishanesine mahkum ediyor ve yalnızca doğasının buyruklarına uygun şekilde davranmasına müsaade ediyordu.
Sayfa 69
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.