13. yüzyıl ortaları, bir sokak. Komşu sokak ise 21. yüzyıl. Evlerde birer pencere...
Pencerelerden, zamanı ve mekanı belirtilmiş anda Romanın kahramanı yada olayların şahidi olmuş şahsiyetleri adeta aynı usul ve üslupla bir nevi günlük tutmuşlar da günlük den okuyaraktan kendilerini ve verilen tarih de olayları kendi dillerinden o, pencereden başlarını uzatarak anlatıyorlar bizlere.
Zaman zaman Ella'nın anlatımlarında biraz farklılıklar izlemlesek de sanki yazarın kendisi mi devreye giriyor ne? bir nevi okuruna gizemli, şüpheli bir göz kırparcasına....
Güzel bir teknik, yöntem izlemiş Sayın Şafak.
Ayrıca okumaya kolaylık ve akıcılık katarken merak unsurunu arka sayfalara iteleyerek, sizi bir an önce o, sayfaya varmak isteği uyandırıyor.
Merak ediyordum neden bu kadar çok okunmanın gerekçesini. Sanırım:" bu yöntem ve çekicilik olmalı" sonucuna ulaştım.
Elif Şafağın okuduğum ilk kitabı bu...
Kitabın ilk sayfalarında beni biraz tereddüt' e düşüren şey; Amerikalı bir Yahudi ailenin yaşamındaki çelişkileri, çatışmalarında ki diyalogların bir doğu kültürü tarzı ihtiva etmesi oldu. Daha sonraları bu tereddüt iler sayfalarda, bazı tanımlamalar, benzetmeler v.s de de kendini gösterdiğini fark ettim. Sanki yabancı bir yazar kitap yazmış Türkçeye çevrilmiş, çevirmen bazı katkılar sağlamış...gibi geldi bana.
Kitabı beğendim. Okuması kolay, anlaşılması güzel, kurgular nefis.
Ancak: Tarihe kaydı düşmüş, şahsiyet yada vakıalar hem de tarihin ve de tarihçilerin netleştiremediklerini bir kurgu altında kaleme alıp romanlaştırmak. Okura" işte bu olay böyle idi, bu zat işte böyle idi..." Ne kadar doğru ve gerçeği yansıtan bir yaklaşım olur? Tartışılması gereken bir husus değil mi dir?
Şemsi Tebrizi yi bir başka yazarımız karakter olarak daha hırçın, vuran, kıran bir tabiat a sahip koymamıştı ortaya.
İfade etmeye gayret gösterdiğim şey, Tarihin gri de kalmış, ne siyah, ne beyaz olarak netleşmemiş sayfalarındaki kişi- olay v.s ireyi bana göre böyle, sana göre öyle mi? diye ortaya kona bilir mi? Peki ya ona göre nasıl olacak, Tarihin belli bir zamanında netleşirse olaylar, Romanlar masala mı dönecek ?
Kişiler efsane olmak dan çıkıp boşluk da sallanan nesnelere mi dönüşecek?
Tarihsel olmasa bile geçmişe mal olmuş, doğruluğu henüz netleşmemiş şeyler, Kurgularla boşluk yaratmak okurda akıl karışıklığı, fikri kirlilik yaratmaz mı?
Bu güzel kitabı bu düşünceler çerçevesinde okunursa tadı daha güzel olacak sanırım.
Herkeslere güzellikler ve güzel okumalar diliyorum,,,,
