İnsan Sınıfları
İnsanlar, tabiat yasaları gereğince, genellikle iki sınıfa ayrılırlar, aşağı sınıf (sıradan insanlar) dediğimiz insanlar ki, biricik ödevleri, kendileri gibi birtakım yaratıkların çoğalmasına yarayacak materyal ödevi görmekten ibaretti, bir de, kendi çevrelerine yeni bir söz söylemek yetenek ve istidadını kendine gören insanlar sınıfı. Tabii bu arada bir yığın da ara bölüm vardır. Ama bu iki sınıfın ayırt edici çizgileri oldukça keskindir. Birinci bölüm, yani kendileri gibi yaratıkların çoğalmasına materyal ödevini görenler, yaradılışları gereğince tutucu insanlardır. Uysal bir arayış sürer, boyun eğerek yaşamayı severler... Bence bu çeşit insanlar söz dinler ve uysal olmak zorundadır, çünkü bu onların ödevidir. Onlar, böyle bir yaşamda gururlarını incitecek hiçbir şey görmez. İkinci sınıfa gelince, bunlar boyuna yasa sınırlarını aşar, yeteneklerine göre yıkıcıdırlar ya da buna yatkındırlar. Bu sınıf insanların suçları pek tabii olarak göreceli ve çok çeşitlidir. Büyük bir çoğunlukla ve pek çeşitli sözlerle, bugünün, daha iyi şeyler adına yıkılmasını isterler. Ama, bunlardan birinin, ülküsüne erişmesi için hatta bir ölünün, bir kan selinin üzerinden atlaması bile gerekse, bence büyük bir gönül rahatlığı ile kendine bu kan seli üzerinden atlama iznini verebilir. Tabii bu, ülküye, ülkünün niteliğine göredir, buna dikkat ediniz! Yığın, hemen hemen hiçbir zaman onlara böyle bir hak tanımamıştır. Onları (az ya da çok) kesip atmıştır ve bununla tamamıyla haklı olarak kendi tutucu ödevini yerine getirmiştir. Buna rağmen, gelecek kuşaklarda aynı kara kalabalık bu astıklarının heykelini bir taban üstünde oturtarak bunlara tapınır. Bu birinci grup insanlar daima bugünün; ikinci grup insanlarsa, yarının efendileridir. Birinciler dünyayı korur ve onu sayıca çoğaltırlar; ikinciler ise dünyayı hareket ettirir ve onu bir amaca doğru götürürler. Yaşamak, birincilerin de, ikincilerin de aynı derecede hakkıdır. Bir kelimeyle, bence her iki grup da aynı derecede haklara sahiptir. Vive la guerre eternelle şüphesiz yeni bir Kudüs'e kadar.
Sayfa 334 - RaskolnikovKitabı okudu
·
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.