Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

yazı orda geçirdik kışa gerek kalmadı safça acemice şarkılar söylendi oyunlar oynandı sözde sevinçler haline getirildi yıllanmış hüzünler aşklar unutuldu ve bazılarına yeniden başlandı “insan yaşlandıkça kurtulur” demiş birisi korkudan belki yılgınlıktan ve başka bir şeylerden oysa yaşlandıkça bulunur mavinin en iyisi akasya çürür tren hızlanır eller ufalır gibi kim yitirir sözgelimi bir başkasının bulduğunu evet kim yitirir kim bulur herhangi bir akşam alacası değil ki bu şimdi ey kış diyorum seni de orada geçirseydik kim düşünecekti bir kumsalda sabahın tanıksız kendi kendine olduğunu “oysa” diyordu birisi “sabah yeniden hatırlamadır yaşamayı” bana kalırsa “oysa” diyenlerden hep korkmalı “oysa ölüm var” da diyebilir aynı kişi oysa ölüm yakın olmamalı süzgün ve uzun şeylerden de korkmalı bana kalırsa uzun süren devrimlerden süzgün aşklardan ve bunlara benzeyen başka şeylerden akasya hemen çürümeli tren birden hızlanmalı şimdi ey kış diyorum ne kadar sürersen sür yaz güzeldi ve sapsarıydı herkes doydu ve eğlendi oyunlar oynandı oteller ve sokaklar da sapsarıydı kimler ne konuştu ne yitirdi ne kazandı ama bir şey vardı eksilen ya da çoğalan kumun altında mı denizin üstünde mi masallar da mı “dünya bir sancıdır” diyor birisi “belki bir sancı” ne bırakmışım orda sahi mor gibi soylu bir şey mi bir eziklik mi yoksa herkes ne kadar da mutluydu “oysa” ne bıraktıysam o kadar kaldı orda. Turgut Uyar
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.