———————————————————————— İL HALK KÜTÜPHANESİNDEN DİZİSİ - 12 ———————————————————————— Kimi anlatılara hayran kaldığım kimisine de "Bu ne a..... k....." şeklinde yaklaştığım ve "Ben niye bu saçma ve gereksiz kitabı okuyorum" ile "Woaw! Ne kitap ama" gibi birbirinden aykırı düşüncelere dalıp çıkmama neden oldu kitap. Gerçekten de anlatılar birbirinden o kadar bağımsız ve birbirine o kadar bağlıydı ki, ne diyebileceğim konusunda tek bir fikir bile aklıma gelmiyor. Marcel Proust'un okuduğum ikinci kitabı olmasına rağmen hâlâ yazar hakkında kafamda net fikirler canlanmadı ve bu yazara nasıl yaklaşmam gerektiğini anlamadım. O kadar uçarı ki, ancak şunu diyebilirim; "Bu yazar ile ilgili kararımı ancak ve ancak 'Kayıp Zamanın İzinde' adlı kitap serisini okuduktan sonra verebilirim. Ki zaten bu yazarı bu seri dışında kim tanıyor ve seviyor ki?" Ama bana çok saçma geliyor. Bana göre böyle kimseler, eğer bir adam güzel bir şiir yazdı diye şair sayılacaksa, ancak o zaman bir kitabı ile sevilen insana yazar/romancı denilebilir. Kitap ise adından da anlaşılacağı gibi, hazlara dair anlatılardan oluşuyor. Çoğunlukla sosyete günleri ve partileri mekan seçilmiş, karakterler de asla toplumun avam tabakasından değil aristokrat ve burjuva denilen kesimden kimselerdir. Kullandığı dil de öyle müphem ki, yermiş mi övmüş mü anlamak güç -en azından bana göre öyle. Kitabın ilk yarısında hikayemsi anlatılar yer alırken bunlar sonlara doğru deneme tarzına kaçıyor biraz daha. Bunları daha yirmili yaşlarda yazdığını göz önüne alırsak eğer, yine aynı kapıya çıkarız. Özellikle de o dönem açısından bakarsak... Çünkü yine ancak şunu söyleyebiliriz: Bu adam, ya müthiş bir yazar olacak veya saçma sapan, gereksiz biri. Onun en önemli eserini —Kayıp Zamanın İzinde— okuyanlar bu kitabın, o eserin habercisi olduğunu söylerler. Bunu, bu kitap o eserden hemen önce yazıldığı için mi yoksa yazım dilinden kaynaklı mı söylüyorlar bilemiyorum. Özetle, Proust benim için hâlâ bir bilmece ve bu bilmece ancak Kayıp Zamanın İzinde ile çözülecek. Ama yine de çok saçma. Kaliteli yazmak, anlaşılır yazmaya engel değildir Proust!