Normalde bir kitap bitmeden inceleme yazmam, ancak kitabin son 50. sayfasindayim, ofisteyim ve kitabi okuyamiyorum. Ancak o kadar heyecanli bir yerde kaldi ki kitabi dusunmeden de edemiyorum, dolayisiyla isime de odaklanamiyorum. Ben de o arada bari kitapla alakali bir seyler yapayim, en azindan inceleme yazayim dedim.
Supriz bozan icerebilir. Uyarmadi demeyin.
Genelde her King okuyucusunun kabul ettigi bir sey vardir. Karakterleri o kadar guclu ve o kadar iyi anlatilmis ki, okuyucu icin bir kitap kahramanindan fazlasi oluyor, adeta bir arkadas... Dolayisiyla da kitap bitince karakterleri okuyucu ozluyor. Devamini merak ediyor, o karakterlerin daha sonra basina neler gelmis olabilecegini dusunmeden edemiyor.
Sanirim Benzer bir durum King ve kitaplarinda yarattigi karakterler icin de gecerli. Sanirim o yuzden Medyum'dan yillar sonra kucuk Danny'nin yetiskinlik donemini Dr.Uyku kitabinda yazma ihtiyaci hissetti. Ya da yine benzer bir sebepten yazdigi kitaplarda surekli onceki kitaplarindan karakterlerine gondermeler yapmadan edemiyor. Az ya da cok... Mesela 22/11/63 kitabinda azicik , bir kac paragraflik bir kisimda deginmisti, O'daki kaybedenler kulubune.
Sonuc olarak, bu kitap da bu acidan ele alinirsa, en azindan benim icin, Bill Hodge uclemesinin dorduncu kitabi ve yine bir polisiye kitap. Kitap Bill'e cok uzak bir bolgede baslasa da sucun arastirilmasiyla pek cok bolgeye yayilmis bir zincir oldugu farkediliyor ve zincirin halkalarindan biri de sevgili Holly'mize teslim ediliyor, ve boylece dava yine Finders Keepers (Kaybolan Bulanindir) isimli ozel dedektiflik burosunun portfolyosu arasina giriyor. Boylece Bill Hodges'un 3. kitabindan sonra Holly'miz neler yasamis neler gormus, hepsinden haberdar olabiliyoruz.
Bence bu kitap King'in eserlerini cokca okuyanlar icin farkli gelecektir. Daha evvel King, daha doga ustu korku itaplarina odaklanmisken son zamanlarda daha gercekci (bilim kurgu belki... Ne de olsa buyu denilen sey, henuz cozulmemis bilimdir) kitaplar yaziyordu. Ve ne yalan soyleyeyim, son zamanlardaki kitaplarinin dili, inandiriciligi beni daha cok cezbediyordu. Ancak bu kitap, ayni dil, ayni inandiriclik ve ustune yine doga ustu bir kotuluk ile kurgulanmis. (Son 50 sayfada hala degisebilir ama pek mumkun gorunmuyor).
Kitabin konusunu olusturan ana kotuluk ise, ozellikle Latin Amerika bolgelerinde sikca anlatilagelen bir halk efsanesi. Hani bizde de vardir ya, yaramaz cocuklari "uslu olmazsan seni cingeneler kacirir" derler, iste Latin Amerika kulturunde bu cingene yerine cocuklari kaciran, siyah cuvalli bir yaratik varmis. La Cuco... (Internette arastirirsaniz ne kadar yaygin bir efsane oldugunu da gorebilirsiniz).
Ozetle, efsanenin, gercekle bulustugu, harika bir polisiye romani. Her daim heyecan dolu. Cok guzel, tercumesi gelir gelmez okuyun kesinlikle, ozellikle King severler...
Kitabin bitiminde gelen ekleme:
Tek kelimeyle muhtesem. Bill Hodges serisinin 2. ve 3. kitaplarinin incelemesinde belirtmistim, King, her kitabin sonunda italik harflerle bir sonraki kitabin isminin sinyalini veriyor. Eger ayni seyi bunda da yaptiysa, bir sonraki kitabin ismi "Today" olacak... Umarim yanilmam :)
