Adorno'nun "yönetim altına alınmış dünya" dediği, Marcuse'ün ise daha sonraki yıllardaki "tekboyutlu toplum" diyeceği toplumda ideolojinin bu hayatın her yerine sızması ve hayatı nüfuzu altına alması o boyutlara varmıştı ki, direnme, adeta, bütünüyle yok edilmiş oluyordu.