Sümeyye Ferah⠀ོ: "SUYUN ÇIĞLIĞINDA KIRILIR GÖZYAŞI .": SUYUN ÇIĞLIĞINDA KIRILIR GÖZYAŞI . 🍁Geceye Bir Şiir Bırakarak.🍁 V/akitler çığlık kuyusundan yankılanır Belini bükmüş suyun derinliğinde bir feryat Başımı yaslayıp boşluğa Tutuyorum elinden Rüzgârın Gerek yok ağıta Rengini bilmiyorum kelimelerin...

🍁Geceye Bir Şiir Bırakarak.🍁 V/akitler çığlık kuyusundan yankılanır Belini bükmüş suyun derinliğinde bir feryat Başımı yaslayıp boşluğa Tutuyorum elinden Rüzgârın Gerek yok ağıta Rengini bilmiyorum kelimelerin Toprağa sürülen bir sevdanın ıslaklığına düşmüş Alınlarda biriken peygamber davası Ve ben aşığım Ölüme emanet edilmiş bir yazgının Kefaretine bağlanmış yüreğim Ellerimle yokluyorum umut kırıntılarını Gözlerimi Sema’ya dikmiş dualar biriktiriyorum Maviye işlenmiş yeşil ağlayışlarla Biraz ıslak ve titrek oluyor bedenim… Ve şehrimi kuruyorum işgal edilmiş y/anıma Filistin renginde çiçekler ekiyorum Kimseler bilmese de adını… İklimler kurşun rengi tadında Bahara selam olsun Gizlense de her mevsimde ölümün arkasına Beyhude yasakların katline uğramış parmaklarımı Gezerken buluyorum üzerinde kitabullah’ın İki zarif ve kitap kadar ağır harf ile Sükûta ram oluyor kalbimin seyyahı “elif” ve “vav” İzzet ve hayâ Cesaret ve merhamet Nur ve sıdk Huzur ve hüzün Aşk ve ölüm… Şimdi sussam diyorum Savrulur mu dağlar yıldızlar üstüne Sussam hani Denize yaslanmış sır yumağı kıvrımlarımla Ve biten bir cümlenin sonuna iliştirsem Kirletilmiş sayfamızdan temiz umutları Hecelere b/ölünmüş sevdamın parçaları Okunur yine, ya Şam’da ya Bağdat’ta Bir Gazze’de bir de Grozni’de Son hecem işlenir karnında, yeşil bir kuşun Sırrımı bilirim içimden öte Nil kederine bezenmiş akar tersine Ve dağlarımda türküsü söylenir şehadetin Ardı ıslak y/ar kucağı Sığınmaktı annelerin g/özlerine korkusuzca O en ıssız ve çaresiz bekleyişlerde Gölgelerin ağırlığında ezilen suratlar bulurduk Güneşin bekleyip doğmadığı anlarda Ve Geceye gizlenmiş isimler seçiyorum Şafağın koynundan Vera, Kudüs ve Aksa da kalıyor gülüşlerim Savaşın bağrındaki yetimlerimize giydiriyoruz her birini Titrek ağlayışlar yutuyorum Acıya bulanmış sevgiye dair Zulüm ç/alıyor rengini şehrimizin Bebeklerin avuçlarında birikmiş kan Nasılda söküyor zaman özgürlüğün zulasından Patikaların ucunda bekleyen haykırışlara İzi düşmüş sesleri kılıçların Zemheri bir ayazın batımında bekleyen Ölüm mühürlü sıcacık uyanışlar Ve Adına saklanmış bahar Gelirsen değişecek mevsimler Gelmezsen kuruyacak toprak Suyun çığlığında kırılan gözyaşlarıyla . ||Davut Daşkıran

9 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sümeyye Ferah⠀ོ