Gönül bu işte canını yakanı seviyor insan. Bırakıp gitsen de anılar seni o parktaki bankta bırakıyor. Gözlerin o yolda hep onu arıyor. Aşk işte kanatacak ya yaranı... Onun için ağladığın o şarkı çalıyor aniden. Her köşeden o çıkacak ümidiyle bekliyor insan. Yada o köşeden başkasıyla çıkar korkusuyla. Gözlerimi kapatsam ne fayda, gözleri geliyor aklıma. Ne yaparız bir gün karşılaşırsak? Görmezden gelebilirmiyim seni? Deli gibi sarılmak isterken öylece gidermiyim yanından? Bir yabancı gibi... Göğüs kafesimde bir boşluk vardı yıllarca, sen bana sarılınca o boşluk tamamlanırdı. Öyle hissederdim. Sahi, o boşluk nasıl dolar şimdi? Çaresi var mı bunun?
Unutmak mı tek mesele?
Sabahattin Ali'nin bir sözü var;
"Gözlerimden öptü.
Ellerimden öptü, ellerimden.
Avuç içlerimden öptü.
Unutabilirmisin şimdi?
Ben, ölsem unutamam." diyor.
Ben o gece, o parktaki, o bankta kaldım...
Unutamadım.
Funda Ceylan💫💫💫
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.