Kişisel gelişim kitapları okumayı pek sevmiyorum. Çünkü bu daldaki kitaplar genelde çeviri ve bizim kimliğimize ve kültürümüze uymuyorlar. Bizden yazanlar da genelde sıkıcı bir dil ve anlatım kullanıyorlar. Ama İzgören değil, kesinlikle değil. Okuyanlar bilirler: tam 12den isabet çıkarımlar, bol kahkaha ama bol da düşünme sunar. Kitabı incecik bile olsa dolu doludur, karnınızı olmasa da zihninizi doyurur. Yine böyle enfes bir kitaptı. Neredeyse her yerini alıntılamak istedim ama tuttum kendimi.
Öyle güzel anlatmış ki bir öğretmenin hayatımızda bırakabileceği iZleri... Paylaşılan her bir anıyı, her bir mektubu paylaşasım geldi ama o zaman kitabın bir esprisi kalmayacak diyerek kendimi tuttum.
Bir zamanlar matematik hastası bir öğrenciydim. Her yerde her şekilde matematikle içiçe getirirdim kendimi. Lisede bu durum dersime giren hocalarım nedeniyle değişti. Benim de hayatıma dokunan bir öğretmenlerim var. Biri beni en sevdiğim şeyden, matematikten soğuttu. Diğeri de hiç aklımda olmayan bir kapı açtı bana, yabancı dili sevdirdi. Yetmedi, öğrenim hayatımın yanında özel anlarımda da yanımda oldu; yanında olmama izin verdi. Bu kitabı okurken hep aklımda o vardı. Durup detaylıca düşündüm. İyi ki böyle öğretmenler var. Şimdi ben de bir yabancı dil öğretmeniyim.
Kitap ders vermiyor, dersi kendimiz çıkarıyoruz anlatılanlardan. Benim için oldukça etkileyici ve yol gösterici bir kitap oldu. Yolu eğitimden geçen herkesin okuması gerektiğini düşündüğüm başucu kitabım oldu. Teşekkürler İzgören!
