Savrulan rüzgarlarda vehim dolu insanlık.
Kabzoldu ruhumuz şekvamız kendimize.
Çetin bir zamanın beklenmedik yolcularıyız.
Derdest oldu bedenlerimiz kelepçelendik..
Kuyulara gömüldü gerçeklerimiz,
Dost olduk çiğlik ve bilmişliklere..
Bilemeyişlerimizin adıysa konuldu,
Bilgi Çağı...
Ulaşabilinen midir? Bilgi.
Orda olana ulaşmayan ahmaklarla doldu heybemiz..
Zehirli birer miskiniz.
Tedaviyi reddediyor ölüyoruz.
Görmezden gelmekse en büyük marifetimiz.
Mağfiret dilemeye yüzü olmayan yüzbinler..
Yeniliyoruz,
Hükmen mağlup olmamıza ramak kala,
Söylüyorum şahid olun.
Biz bu yolun sonunda kaza yapıyoruz,
Ve sağ çıkan yok.
Gittiğimiz yereyse hiç yakışmıyoruz...
Baran Şimşek