Kitabı okuyalı yaklaşık üç ay oldu. İnceleme yazmak aklımda yoktu okuduğum zaman. Kitabı çok beğendiğim halde öyle bir düşüncem olmadı. Fakat şuan içimde
Tezer Özlü'ye karşı olan sevgim büyüdükçe büyüyor. Kitabı okuduğum zaman altını çizdiğim yerler bitmek bilmiyordu. Okulda edebiyat hocam masamda bu kitabı görünce pek şaşırdı. Bir kaç soru sordu. Bundan sonra o hocanın kitaplar konusunda en gözde öğrencisi ben oldum -kendisinin Tezer Özlü okuduğunu düşünmüyorum-. Yine aynı zamanda bir arkadaşım yanıma geldi kitabı incelemek için eline aldı sayfalarını açtı ve bana dönüp "Hasret hayırdır? Bu ne? Bütün kitabı çizseydin... O kadar güzel mi?" demişti. Ben de o zaman fark ettim kitabın her yerini çizdiğimi ve sonra kitaba bir not yazma kararı aldım. Önüme küçük bir not kağıdı çıkardım ve şöyle yazdım : "Her kitapta olduğu gibi bu kitapta da hoşuma giden, beni etkileyen, bana farklı bakış açısı katan ve farklı bulduğum yerleri çiziyordum. 11. sayfanın yarısına geldiğimde kitabın buraya kadar olan bütün kısımlarını çizmiştim neredeyse. Ve anladım ki
Tezer Özlü'nün anlattıkları birbirinden ayrılmaz bir bütün. Birken daha güzeller."
Daha sonra kitaba incelemek için bakanlar bu nottan her şeyi anlamışlardı.
Kitap 'gitmek' üzerine yazılmış. Her sayfasında ayrı bir hüzün var. Benim hoşuma giden şey ise o hüznü okurken siz de bir yandan hem hüzünleniyor hem de anlamsız bir şekilde aynı şeyleri hissedebildiğiniz için bir bakıma hoşnut oluyorsunuz.
@beydervis 'a çook teşekkür ediyorum yeniden. Bana
Tezer Özlü 'yü hayatıma kattığı için.
(Kitap herkesin beğeneceği bir kitap değildi benim fikrimce. Çünkü kitap hakkında olumsuz yorum yapanlar da olmuştu. Ama bu yine de
Tezer Özlü' nün bizde ki yerini değiştirmez. Genel olarak baktığımız zaman her kesimden insan okumalı derim ben.)
Sevgi, mutluluk ve kitap ile kalın :)