Şükriye gelip yanına sokuldu o zaman adeta. Tüm bu muhteşemliğin içinde koluna girişini, başını omzuna yaslayışını dahi öyle bir hissetti ki Vehimi, Şems'in ardından ağlamaktan vazgeçen Mevlana gibi, 'Hep benimlesin, ' diye düşündü, 'seni neden arıyorum ki... '
Sayfa 161Kitabı okudu
··
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.