veda şehri kimindir, geldi bizi yurt tuttu
evvel asude göründü sonra şımarık durdu
ruh semtine kayıtsız çok talip çıktı aşka
merhametle çağrılan acıyarak unuttu
ıssızdık söylenmedik, suç iken işlenmedik
kimse küsmek bilmedi, şehre kelime doldu
peri bulduk gönlümüze katlandık bir fasıl
ne periymiş kalbimizde kırılacak taş buldu
gölge imiş yoldan çıkmış gövdenin gurbetinde
ötekine benzemeye çok anahtar uydurdu
'bense fakir derviş' gibi bilindik yoksulluğa
ten hırkadan uçtuysa, bu şiir bir yokluktu
kimse gelmedi yokluğa, elimizde şu gazel
bu kadar çok mu kaldık, bizde kimler kayboldu
eksiği bende yitiren masum veda buyurdu