Doğup büyüyoruz ve bu süreç bazen sıkıntılı bazen keyifli bazen yorucu oluyor. Hamurumuzda, pek çok şey var elbette genler aile coğrafya. Bizi şekillendiren bir sürü ayrıntı. Bu ayrıntılardan oluşan kendimizi şekillendirmek zor; çünkü ayrıntıların içinden sana yakın olanı seçip bizimmiş gibi yapıyoruz. Oysa onca yaşanmışlık içinde özgün olma ihtimalimiz o kadar az ki; bunu başarabilen sayısı çok az. Ergenlik ise bir dönüm noktası; hayatımızın en önemli en sıkıntılı dönemi. Bu dönemde idealler içine dalarız. Somut düşünceden soyuta kayarken bizi tutacak sağlam zemin ararız. Bu zeminin ise idealler olma ihtimali çok yüksektir. Hak adalet özgürlük. Bazen sırf bu kelimelerin içinde barındırdığı anlamlar bütünü bile insanı kendine tutsak eder. O kadar büyüktür ki içleri dipsiz bir kuyu gibi. Ne atsanız içine alır kaybolur veya kuyuyu derinleştirir. Aileden kopma sosyalleşme sürecinde bir sürü hata yaparız ya da bir sürü doğru. Bu iki uç arasında oluştururuz kimliğimizi. İlk aşkı yaşarız çoğu zaman. O olmazsa ölüp biteriz. Abartılı bir süreçtir ergenlik. Tıpkı oyun oynamak çocuğun mesleği ise ergen içinde sosyal onay odur. Ailesinin taktiri bir işe yaramaz. İlla arkadaşları kabul etmelidir onu. Sosyal onayı alıp devam etmek ister hayatına. Ve ideal bir evren yaratır kendine bir sürü güçlü duygu ve bir sürü enerji. Oysa gerçek dünya başkadır, bambaşka: “Eski ideallerimle fiilen başardıklarım arasındaki uçurumu doldurmak için elimde sabırdan başka bir şey yok!” Bu çarpışan dünyalar arasında sıkışmış ve sıkılmış ergen kendi yolu üzerindeki tüm taşları kaya gibi algılar, tüm ırmaklar cennetten gelir, tüm aşklar kutsaldır. Abartılı bir gerçekliktir yaşadığımız. Ailemizi reddeden bir varlığa dönüşürüz. Kabuğunu sevmeyen bir kaplumbağa. Yazar bu süreci ele almış bu gerçek romanda. Çünkü bilimkurgu yazarından böyle bir roman okumak ilginç ve keyifli bir yolculuktu. Hayatının en önemli sürecini ailesini reddederek ve idealizm peşinde koşan bir gencin öyküsünü aktarmış yazar. Arkadaşlarını ve ailesini aşklarını. Evim dediği kovuğu terk edişini ona duyduğu özlemi yaşarken büyümenin zorluklarını aktarmış ince naif bir dille. Zaman ve mekan tasvirleri içinde manzarayı fon yapmış fırtınalı bir başkaldırıya. Özgürlük mücadelesinin en iyi örneği değilse bile bir var oluş mücadelesini aktarmış. Kelimelerin gücü asla yatsınmamalı demiş. Ve unutmayın her devrim bir insanın başka bir insanla konuşması ile başlamıştır. Keyifli okumalar!

MalafrenaUrsula K. Le Guin · Metis Yayınları · 2013136 okunma

·

68 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

OkuryazaR