Eddie ve 5 arkadaşı, çöp adamları kullanarak sadece kendilerinin anlayabileceği bir dil oluştururlar. Herkesin kendine ait renkteki tebeşiri ile diğerlerinin bahçe duvarına veya kapısına çöp adam çizerek günlük yaşamlarını heyecanlı ve gizemli hale getirmeye çalışırlar.
Bir gün aralarından hiçbirine ait olmayan renkte bir tebeşirle çizilmiş çöp adamlar bulurlar ve bu çöp adamları takip edince bir ceset...
Kitabın 1986-2016 yılları arasında gidip gelen bir anlatımı var. Bu durum kitabı daha heyecanlı hale getirmiş. Her bölüm sonu öyle bir kilit noktada bitiyor ki hemen yeni bölüme geçmek istiyorsunuz.
Yer yer (belki de çoğu zaman) Stephen King'in O (IT ) romanını hatırlatsa da güzel bir okumaydı. Zaten yazar da Stephen King hayranıymış ( olmayan var mı acaba? ) , etkilenmiş olması muhtemel.
Şaşırtıcı sonuyla sevdiğim bir kitap oldu.
Ayrıca kitap boyunca verilmek istenen kelebek etkisi mesaji güzeldi. İyi kötü yapılan hiçbir hareketin sonuçsuz kalmayacağı mesajı...