Gönderi
Merhaba canım insanlar ")
Adnan Yücel... sitede yapılan etkinlik dolayısıyla tanıdığım ve kalemini pek sevdiğim bir şair.
Kavganın
Aşkın
Rüzgarın
Ateşin ve güneşin çocuklarının
Direnen şairi...
Okumadığım iki kitabı kaldı sadece. Diğer kitaplarına nazaran daha çok "sevgi" demiş bu kitabında... çiçeklerden, çocuklardan daha çok söz etmiş. Ya da benim dikkatimi bunlar çekti. Bu sebeple daha bir içselleştirerek okudum bu kitabı, daha çok sevdim.
Mesela;
"Sevmenin de saati olmaz ki.." (59)
Olur mu hiç sevmenin vakti, yaşı, yeri? Olmaz. İnsan sevmeli. Hep,çok sevmeli. Hele böyle bir çağda. " insanların öten kuştan rahatsız olduğu", öfkenin, yasağın, "sadece ben" sesinin konuştuğu bu zamanda.
"menekşelere sordum seni" (67)
Menekşelere soracağı biri olmalı. İnsanın bir menekşesi olmalı...
"Su taşıdın içimdeki çiçeklere" (78)
Bir çiçeğe bir bardak su taşımalı..
Bir çocuğu bir parka taşımalı...
Bir büyüğü günün hızından ve telaşından -birazcık da olsa uzağa- taşımalı...
Ben hep şuna inanıyorum;
Hayat böyle böyle biraz daha katlanır oluyor. Acılarımız, hüzünlerimiz daha az yıpratıyor. İnsan severken, zamansız kavgalar başlamıyor. "Türküler susmuyor Montaigne, ağıtlar dolanmıyor dile."
"Acılara inat yaşamak zamanıdır şimdi
Alabildiğine SEVMEK zamanıdır. " (66)
İnsan "sevmek"e zaman bulamadan gitmemeli... "Benden değil" deyip önyargıları ile gitmemeli...
Sevgili canım insan,
"çok sev"; u'mutlu ol.
İnan; çocuklara, çiçeklere, şiire, şaire, kendine... kendinden olmayanı da gör, beni gör mesela kapama gözlerini, güzelliğimize inan...
Adnan Yücel okuyacaksan da tavsiyemdir bu kitabıyla başla okumaya.
İyi kal ")
Etkinliği de şuracığa bırakayım, kitaplara da ulaşabilirsin hem... :)
#33910177
··
85 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.