Beyazlıktan Önce
Güneşin beyazlığı senin elin kadar yakın
olmadan önce, koştum sönmeden.
Günün karanlığında, herşey, bu yol üstünde,
düşüştür yalnızca,
ve parıltı. Akşam
yerden kaynayıncaya dek.
Yolumuz kırılmış değildir sıcaklık tarafından, ki bizi
geri göndermekte,
aydınlamış. Sen bu sıcaklıkta
durmadan. Bir daha battığım yol benden önde
gelmekte,
rüzgar gibi.
Soluğumuzun geri çekildiği yolu tanımıyorum.
Gün, batarken, çevreliyor beni.
Elim, şimdiden tekrar tutulmuş, yarıyor azıcık
kuraklığı,
alevlenmeyi.
Sayfa 28 - Oğlak Yayınları