Divan edebiyatı ve aruz vezni zevkinden kendini kurtaramadığı için bir gün Yahya Kemal'e:
Harabisin, Harabati değilsin,
Gözün mazidedir, âti değilsin.
dedi, gülüştüler. Yahya Kemal durmadı, derhal:
Ne harabî, ne harabatayim,
Kökü mazide olan âtiyim.
deyivermişti. Şairi yenememişti.