“Bak Nar Bülbülü” demiş, “Dereler Tepeler, dedikoducu rüzgârlar birbirleriyle fısıltıyla konuşurken bir şey duydum: Gökyüzü griyken, yağmurlar ağacımın gövdesini döverken, sert bir rüzgâr gelecek. Ta Tepelerden hızla esecek. Beni dalımdan koparıp yerlere savuracak, benim hayatım da böyle bitecek. Oysa
ben sonsuza dek yaşamak istiyorum. Yok olmayı hiç istemiyorum.