“…bazı yerlerde misafirliğiniz hiç bitmez, ne kadar kalırsak kalalım ait olamayız. Öyle bir zaman gelir ki artık bu misafirliğin bitmesini biz ister hale geliriz. Misafir kalmak, saatlerce ayakkabının içinde kalan ayaklarımın su toplaması demekti. O ayakkabıyı çıkarıp fırlatmak, yalın ayak dolaşmak istiyordum. Yerleşmek istiyordum.” Nereye aittik, gurbet neresiydi? Hızır kimdi? Tam düşerken elimizden tutan mı yoksa yokluğuyla içimize derin derin yaralar açan mı? Düşünsenize belki de Hızır sizsiniz, hem yara hem merhem olan, hem tutan hem yok olan… Yazarın kalemiyle Dergâh Dergi’de okuduğum Kiraz hikâyesiyle tanışmıştım. “Bir yara hep aynı kalır mı?” sorusu derin bir sızı gibi kanar içimde. Kalır mı? Kalır. “Kerem ettim seni dile düşürmedim. Kerem ettim seni kimseye anlatmadım” diyen Meryem’in Mehmet’e olan sessiz aşkı yer edip duruvermişti içimde. İşte içimde duruveren bu hissiyatla da dua etmiştim yazar için inşallah bir kitabı çıkıverir de okuruz diye sonra birkaç ayın ardından içinde Kiraz’ın da yer aldığı kitabı çıktı. Aldığım gibi okumak yerine biraz bekledim, belki de Hızır’a en çok ihtiyacım olduğu zamanda okumayı arzuladım, bilmiyorum. İstanbul’dan kilometrelerce uzak bir kasabada okumaya başladım, kendimi ait hissedemediğim, yerleşemediğim bir misafirlikte ayaklarım sular toplarken okudum. Bir türlü ayakkabılarımı çıkaramadığım, eşiğinden öteye hevesle, aidiyetle geçemediğim bir misafirlik… Bunun içindir ki kitaptaki en son öykü yani “Gitmek İçin Çok Düşünmedim” en sevdiğim, sayfalarına yıldızlar kondurduğum, kırık kalpler çizdiğim bir öykü oldu. Öyküyü okurken Yeditepe İstanbul’un Yusuf’u birden bağırıverdi içimde: "Ellerin kanasın dedi Sabri Usta dedi ama kanayan bir cümle kurduğunun farkında değil. Gideceğim ulan, gideceğim!” Okuduğum her öyküde beni derin derin sevdalara daldıran, kalbime çentikler atan, beni kör kuyulardan çıkaran bir film izliyormuşum gibi hissettim. Okurken sayfalarında kendinizle karşılaşmak istediğiniz, içinizi ısıtacak, dudaklarınıza kırık tebessümler konduracak bir kitap arıyorsanız mutlaka okumalısınız, düşünsenize belki de Hızır sizsiniz. İnsana insanı anlatan, vicdanını, merhametini hatırlatan yazarların hep var olması duasıyla.. Geceniz hayra kalsın inşallah.

Düşünsene Hızır BendimElif Genç · Ketebe Yayınevi · 2018215 okunma

··

98 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

pomegranate