Ağaç bilinir ki aileyi temsil eder. Her dalı ve yaprağı aileyi oluşturur. Yalan üzerine kurulan hayat ne oksijen verip nefes almanı sağlar ne de yaşamak için bir ortam... Ali Rıza Bey, dört kızı, bir oğlu ve eşi Hayriye ile yaşamaktadır. Oğlu Şevket bankada memur olarak çalışır ve çalıştığı bankada Ferhunde ile tanışıp evlenir. Ferhunde, maddiyata önem veren, çıkarları doğrultusunda hareket eden bir kadındır. Necla ile Leyla kısa süre sonra yengelerine benzemekten kurtulamaz. Zengin eş ve para derdine düşen iki kız kardeş kısa süre sonra da birbirlerine düşerler. Necla zengin olarak gördüğü bir Suriyeli ile evlenir fakat bir kaç karısının olduğunu görür ve dönmek için sayfa sayfa mektup yazar. Fikret ailesinin üzerine gelmesi ile daha fazla dayanamaz ve dul, üç çocuklu bir adamla evlenir. Huzuru aradığı hiçbir yerde bulamayan Ali Rıza Bey kısa süre sonra olanlara dayanamaz. Eşi Hayriye yalan dolan ile hem evde ki huzuru hemde büyük kızı Fikret' i kaybeder. Bir süre sonra kaybettiği sadece kızları ve ailesi değil aynı zamanda kendisidir. Leyla nefsine hakim olamamaktan kurtulamaz ve bir avukatla yerli yersiz ilişkisi olur. Ali Rıza Bey itibarını kaybeder ve yüzünü yerden kaldıramayacak vaziyete gelir. Bir süre sonra felç geçirir bunun üzerine Leyla babasını yanına alıp bakmaya başlar. Kızlarını zengin adamla evlendirme arzusu ile Hayriye Hanım sonunda gücünü kaybeder ve hiç bir şeye değmeyen hayatın kötü yüzünü en ağır şekilde görür. Yazık ki insan yalan dolan üzerine kurulan yuvanın gerçekten yuva olduğunu sanar. Aile bir yerde anne yönetimi ile şekil alır. Terbiye ve karakter anneye göre belirlenir. Kısmen de olsa ne annesi ne de babasından bağımsız çok az çocuk yetişir. Çocuk önündeki en büyük örnek anne ve babadır. Hayriye Hanım yalanları ile önce yapraklarını daha sonra da ağacını kaybeder. Kökü kuruyan hiçbir canlı insana fayda sağlamaz. Yalan anlık kapıyı açar ama geleceğin tüm kapılarını kapatır. Sen ömür boyu o kapıların kapanmasının ardından açılmasını beklersin ama o kapı gidenlerle kapanır. Yalan da gider, yalana layık gördüğün insan da... Geriye sadece sen ve dökülen yapraklar kalır. Ne demişler gül dalında güzeldir. Yaprak da ancak ve ancak sonbaharda yere, ilkbaharda ağaca yakışır. İlkbaharda dökülen o yapraklar yerine gelmez. Nefsine hakim olmak çoğu şeyi haddinden fazla düşünmeye engel olur. Bir şeyler kaybetmek için bir şeyler kazanmak gerekir. Yalanla kazanıp gözyaşı ile kaybetmek pişmanlık ötesi duygulardan başka bir şey vermez. İtibar, şeref, ahlak, terbiye yeri geldiği zaman susmak ve konuşmak insanı adam yapar. En güzel hikayeleri yaşamak insanın elinde yapılması gereken şey nefsine ve kendi aklına sahip olmaktır. Başkasının aklına sahip olursan, sahip olduğun akılın sahibi giderse akılı da onunla birlikte gider ve sen sokakta kalmışlıktan başka bir şey hissetmezsin. Huzurlu okumalar...