Gönderi
Öyle bir kitap düşünün ki bitmesini hiç istemediğiniz ancak sonunu da deli gibi merak ettiğiniz ..
Düşünüyorum da acaba neden bu kitabı okumak için hep bir bahane bularak bu kadar ertelemişim :)
Müthiş bir aşk hikayesi , ancak sonu hüzünlü biten .. Raif Efendi ve Maria Puder yani Kürk Mantolu Madonna .
Raim Efendi çalışmak içim Almanya’ya gider . Oraya yerleştiği zamanlardan birinde bir resim sergisini gezer ve orada gördüğü bir esere aşık olur. Her gün bu sergiye gelir ve o resmin önünde durarak eseri inceler . Günlerden bir gün aslında eserin sahibi olan ( ancak Raim bu kişiyi ressamlardan biri sanar) Maria, Raim’in yanına gider ve hikaye buradan itibaren başlar :)
Eserin sonunun hüzünlü bitmesi beni üzdü ancak kitabın satır araları, okuyucular için müthiş yorumlamalar, minik hayat dersleri vermektedir.
Ben bir kaç alıntı yaparak incelememi bitirip keyifli okumalar diliyorum..
“Nedense, hayatta bir müddet beraber yürüdüğümüz insanların başına bir felaket geldiğini, herhangi bir sıkıntıya düştüklerini görünce bu belaları kendi başımızdan savmış gibi ferahlık duyar ve o zavallılara, sanki bize de gelebilecek belaları kendi üstlerine çektikleri için, alaka ve merhamet göstermek isteriz.”
“İnsanları, kendi cinslerinden biri üzerinde kudret ve salahiyetlerini denemek kadar tatlı sarhoş eden ne vardır?”
“Bütün teessüflerimiz, inkisarlarımız, hiddetlerimiz, karşımıza çıkan hadiselerin anlaşılmadık, beklenmedik taraflarınadır. Her şeye hazır bulunan ve kimden ne gelebileceğini bilen bir insanı sarsmak mümkün müdür?”
“İnsanlar birbirlerini tanımanın ne kadar güç olduğunu bildikleri için bu zahmetli işe teşebbüs etmektense, körler gibi rastgele dolaşmayı ve ancak çarpıştıkça birbirlerinin mevcudiyetinden haberdar olmayı tercih ediyorlar.”
“Sen bana, dünyada başka türlü bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum olduğunu öğrettin.”
··
4 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.