Gönderi

Karanlığın ürkünçlügü azalıyordu, ama hava aydınlandıkca gizlilik de açığa çıkıyor, herkesin kendisini göreceğini düşündüğünden yeni başlangıçlara doğru koşuyor, çukurlara düşüp taşlara takılıyordu. Aslında kendisini gören olsa bile geri döndürmeyi isteyecek kimse yoktu ardında. Yine de koşuyordu! Belki de ardında bıraktığı çirkinliklerden kaçıyordu; gücü bitmiş neyin şaşkınlığı ile birlikte!
·
7 görüntüleme
Demet Eraslan