Cahiliz Demiş Miydik?
Bir ömür nasıl yaşanır?
Ve bir ömür nasıl yaşanmamalı?
“İşte bu iki sorunun cevabı, bu kitapta!” diyemem. Çünkü her insan özeldir, her insan farklı koşullar içinde doğar ve hayatını idame ettirir. Sanılmasın ki, İlber Hoca da bu en iyi ben bilirimci iddia içinde. Yalnızca çok okuyan, çok gezen, sosyal ve kültürlü birinden tavsiyeler edineceksiniz bu kitapta. En güzeli, İlber Hocayla sohbet etme hissini tadacaksınız.
Toplum olarak unuttuğumuz, daha da kötüsü unutturulduğumuz pek çok değer var. Aslında “toplum olarak” yanlış bir ifade oldu. Tüm dünyaca yozlaşıyor, tüm dünyaca aynılaşıyoruz. Artık bütün şehirler birbirine benziyor. Herkes her yerde aynı cafelere gidiyor, aynı kahveleri içiyor, aynı filmleri izliyor ve aynı kitapları okuyor. Estetik salgınıyla yüzlerimiz, vücutlarımız bile birbirinin aynı oldu. Kendi adıma, karşımdaki insanın kendine has bir birey olduğunu hissedemiyorum artık. Reklamlarda gördüğüm, muazzam orantılı yüz hatlarına sahip bir kadını beğenemiyorum. Çünkü artık her şey plastikten oluşuyor sanki. Plastik güzellikler, plastik zevkler, plastik filmler... Aşık olacağımız insana bile yerleşmiş güzellik algıları karar veriyor. Giydiğimiz kazaklara, giydiğimiz iç çamaşırlarına kadar her şeye!
Ne yapmalı? Bir kere, bence önce kendini yetiştirmeli insan. Kaliteli zevklere, hobilere sahip olmalı. Hiç kimse gittiğini görmeyecek olsa da, kendi başına bir tiyatroya gitmeli mesela. Özgürlükler, zevkler çeşit çeşit! Ama atlanılan nokta şu ki, özgürlüklerimizi kullanmak da bir vizyon meselesi. Kendini geliştirmeyen, kendine ait alanları olmayan bir insan bu özgürlüklerini de kullanamaz. Bisiklete binmeyi bilmeyen bir insan, ne yapsın bisiklete binme özgürlüğünü? Yahut da kendini ifade edemeyen bir insana, ifade özgürlüğü tanınsa ne, tanınmasa ne?
İlber Hoca güzel söylemiş: “Gençlere cahil diyorum ama bana kızmıyorlar, demek ki o kadar da cahil değiller.” Evet en başta bunu, cahil olduğumuzu kabul etmek gerek. Salt marka kıyafetler giymekle şık olmadığımızı, dişlerimizin arasından sevimli olmaya çalışarak konuşmakla sevimli olmadığımızı, Cinemaximum’da abuk bir komedi filmi izleyip patlamış mısır yemekle sosyal olmadığımızı... anlamak gerek! Yine Hoca’nın güzel bir tavsiyesi üzerine, yalnız kalabilmeyi bilmek gerek. Elimizden akıllı telefonları bırakıp içinde bulunduğumuz ortamın, dostlarımızla sohbetin tadını çıkarabilmek gerek.
Düşünülebilir ki, “hem aynılaşmaktan şikayet ediyorsun, hem de başka birinin kişisel zevklerini okuyorsun” Aslında alakası yok. Ben kişinin kendi zevklerini bulabilmesi için de bu tarz tavsiyelere açık olması gerektiğini düşünüyorum. Herkes Dostoyevski okuyor diye, Dostoyevski okumamak büyük bir aptallık örneğin. Yahut herkes Starbucks’a gidiyor diye, kahvelerini sevdiğin halde gitmemek de anlamsız. Farklı olabilmenin, zevk sahibi olabilmenin yolu olur olmaz her şeyi eleştirmekten geçmiyor. Hayattan tat almaya bakmak varken, bu tarz yaklaşımlar içinde olmak her şeyden çok kişinin kendisine zarar aslında.
Çünkü bu bir yarış değil.
Kendimizi geliştirmek, hayattan tat alabilmek için yaptıklarımız, çabalarımız... Tüm bunları sadece kendimiz için yapmalıyız, başkaları görsün diye değil. Devletçi bir bakış açısına sahip olanlar dahi bilmeli ki, mutlu bir bireyden daha yararlısı yok toplum için.
Kitapta yalnızca bu tarz kişisel öneriler bulunmuyor aslında. Ortaylı toplumsal sorunlarımıza, eğitim sistemimizin aksayan yönlerine, bir öğretmenin toplum üzerinde yaratabileceği değişime, şehirlerimizin yapısına kadar birçok şeye değinmiş, eleştirmiş. Ve yalnız eleştirmekle de kalmamış, dünyadaki muadillerini de anlatmış, öneriler sunmuş. Yalnız eleştirmek, şikayetlenmek çoğu zaman faydasız ve anlamsız oluyor. Bu yüzden yaşadığımız imkansızlıklar içinde dahi gösterebildiği çözüm yolları takdiri hak ediyor.
Son olarak...
Bir Ömür Nasıl Yaşanır? kişiye kendi yolunu çizmesi için güzel bir kılavuz niteliğinde. Söyleşi içinde önerilen kitaplar, filmler, müzikler muhakkak not edilmeli bir köşeye. Kendi adıma Ortaylı ile kimi ortak zevklerimizin bulunmasından haz duydum. Bir yandan da eksikliğini bile fark etmediğim eksikliklerimi gördüm. Neden dedim şu yazarı bilmiyorum, şu dansı neden öğrenmedim, şu oyunu neden izlemedim?.. Bana salt bu soruları sordurmasıyla dahi değerli bir kitap oldu kütüphanemde.
Etkinlik kapsamında (#41115222) bu kitabı 
Murat Ç ve benimle birlikte okuyan herkese, teşekkür ederim. Umarım, yeni bir şeyler öğrenmiş ve memnun olmuşsunuzdur. Ben kendi adıma, birçok not aldım ve okumuş olmaktan keyif duydum.
Sevgiler.
··
317 views
Muazzam kitap, muazzam inceleme. Özellikle incelememde giyim konusuna bilerek değinmedim, senin değineceğini biliyordum!! :))))
Toplum olabilmenin, bilgili olabilmenin ve kültürlü olabilmenin önemine fazlasıyla değiniyor İlber Ortaylı. Hangi edebiyat türünü severse sevsin bu kitabı okumalı her okur.
En güzeli de bu sohbete iştirak edebilmek büyük lüks... Gerçekten değer kıymet bilmek gerek.
Eline sağlık. :)
İlber Hocayla giyim ve dişlerinin arasından konuşma konularında son derece hemfikirdik, değinmeden geçemedim. :)))
Aslında üzerine sayfalarca yazılabilir bu kitabın. Eleştirdiği noktalar çok kapsamlı çünkü.
Muazzam yorumun için teşekkür ederim :))
alıntınız kendi başına kişisel gelişim kitabı olmuş muhakkak bol bol alıntı yapmanıza ihtiyacımız var en azından benim var
Gördüm, kaydettim, okuyacağım ve ona göre yorumlayacağım. Gamze'de buradaymış! :))
Begümoo, kitabı okurkenki bahsettiğin o sohbet havasını incelemeye aktarmışsın resmen. Okurken sana sesli cevap verdim bir ara:)
Cahil olduğunu bilmek, bilinecek en önemli şeydir. Ben mesela çook cahil olduğumdan başka hiçbir şey bilmiyorum:))
İnsanlar hayattan tat almayı ve kendisi için yaşamayı unuttu günümüzde. O yüzden bugün her insan bunalımlı. Herkes neyi, nasıl yaşıyor, ne yapıyor başkalarına gösterme peşinde, kendisi için bir şeyler yapan çok az. Yeni bir yere gidiyorsun, geziyorsun bir etrafına bak değil mi? Yok! Hemen telefonu çıkar, internetten 2 saniyede bulabileceğin bir fotoğraf çek at millete. Hemen yarış, yarış! Sonra "şurayı gördüm, orayı gezdim." Nağğ gezdin!!
Teşekkürler inceleme için.
Hemen yarış, yarış! derken tonlayarak okuyorum içimden istemsiz :))
Tüm yorumuna imzamı atarım Gamze. Ben de teşekkür ederim katkın için :))
(Beğenim incelemeye)
Tartışmasız hem de 😉
Teşekkür ederim. Samimiyetle söyleyebilirim ki, mutlu oldum. Bazen hemfikir olabilmek de güzel.
1 next answer
"Cahil insandan neden korkayım? Tehlikeli olan cahil insan değil, yarı cahil insandır." (İlber Ortaylı) İnceleme kısa ve bilgilendici. İçten söylemleri sevdim.
Teşekkür ederim. Özellikle uzun ya da kısa tutmaya çalışmıyorum. Tekrara düşmemeye, kendimi yinelememeye çalışıyorum sadece.
İçten bulduğuna ayrıca sevindim.
Teşekkür ederiz.
Rica ederim. Vakit ayırıp okumanıza sevindim. :)
Begüm hanım çok hoş bir inceleme olmuş emeğinize sağlık:)
Kitabı okuyamadım ama yorum gayet etkileyici
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.