Ruhumun iniltilerine uyaniyorum
Kahkahalar atarken bile inliyor
Sessizce başını okşuyorum sussun diye
Bazen sessizce nolur sus diyorum
Bazen haykırarak bazen sinirden ağlayarak.
Dinlemiyor beni hiç susmuyor
Tahtaya yazıyorum ismini
Yanina 10 carpi koyuyorum
Birazdan hoca gelecek
Isminin yanındaki çarpılari Görünce
Sövecek ona.
Belki de nasihatler verecek.
Korkmuyor hiçbirşeyden
Degismeyecem diye direniyor
Anlar belki kendi bildiğinin zarar getirdiğini
Tüm ipleri elinde tutmak zor işmiş
Sen onu ondan cok düşünürken
O kendini zerre düşünmüyor
Her yeni güne dünden birşey almadan başlıyor.
Ruhumda bıraktığı yaralardan bihaber
Görebilseydi devam eder miydi yenilerini açmaya
Iki dunya olmuşuz aynı gökkubbenin altında.
Zamanin ayırdığı iki dünya
Görmeli artık giden zamanın geri gelmediğini.
Şimdinin herşeyimiz olduğunu.
Görmezse yazik olcak.
28 Şubat 2019
(S.Feell- D.Dolaz)
Dilan Dolaz
·
3 views
Çiçekli, umutlu, mutlu şiirler yazmak okumak dileği koyuyorum buraya birgün elbet hatırlatır kendini....
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.