Birinci kitabın son cümlesinde;
Ee Leksey, madalyon değilsin ki seni boynumda taşıyıp durayım. Var git insanların arasına karış diyen dedesinin sözü üzerine Gorki atıldı ekmek kavgasına.
Yaşadığı kötü çocukluktan sonra belki biraz daha mutlu olacak diye düşünürken, bu seferde toplumun içinde oradan oraya savruluşunu ve itilip kakılışına tanık oluyorsunuz.
Bunca olumsuzluk yaşarken sığındığı kitaplar olunca bir nebze de olsa bir ferahlık yaşamadım değil.
Sıra da biyografinin son kitabı Benim Üniversitelerim var. Sevdiğim bir kaç alıntı bırakıp, hepinize keyifli okumalar diliyorum 🤚
#alıntı
Kitap oku, ancak şunu unutma: kitap, kitaptır. Sen, kitapla değil, aklınla hareket et!
Karanlık bir gece gibidir hayat, herkes kendi yolunu aydınlatır.
Nasıl yaşadım ben? Hatırlaması bile utanç verici... Hep ucundan kıyısından, sakına çekine yaşadım hayatı... acı benim acım, neşemse çalıntıydı!