Sevda -ki bir insanın yalnız gönlüne değil, akıl ve fikrine, iradesine, velhasıl bütün heveslerine, manevi kuvvetlerine hâkimdir- daima şüpheler ve kuruntular içinde bulunmaktan memnun olduğundan kulak ve gözleri her işittiği, her gördüğü şeyi onun mizacına göre işitip görmeye, akıl kuvveti her hükmünü onun arzusuna göre vermeye mecburdur.
Sayfa 150Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.