Einstein uzay ve zamanın birbirinden bağımsız şeyler olmadığı kanısındaydı; onlar içten birbirine bağlıydılar ve dört-boyutlu bir sürekliliği, uzay-zaman sürekliliğini oluşturuyorlardı.
Mekan ve zamanın birleştirilmesinin dolaysız bir sonucu kütle ve enerjinin eşdeğerliği ve bir adım daha atarsak, atom-altı parçacıkların dinamik modeller(patterns), yani nesneler değil, olaylar şeklinde anlaşılması gerektiğidir. Budizmde bu durum çok benzer bir şekilde dile getirilmiştir. Mahayana budistleri zaman ve mekanın birbirine geçiştiğinden söz ederler ki, bu, relativist zaman-mekanı anlatmak için mükemmel bir ifadedir; nihayet onlar zaman ve mekanın birbirine geçiştiğini (nüfuz etmekte olduğunu) fark ettiğimiz zaman nesnelerin şeyler veya cisimler şeklinde değil, olaylar şeklinde görüneceğini söylerler.
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.