yoldaşların bağına doğru
seslen bana
senin sesin iyidir.
hüznün o samimi sonunda yeşeren
garip otun sesidir senin sesin.
bu suskun asrın boyutlarında ben,
bir sokağın metindeki tasnif idraki tadından daha yalnızım.
gel ve yalnızlığımın ne kadar büyük olduğunu anlatayım sana.
ve benim yalnızım öngörmezdi eskiden, surların gece baskınını
ve aşkın biricikliği işte bundandır.
kimsecikler yok,
gel işte ne olur, kaçıralım hayatı
iki görüşme esnasında paylaştıralım o vakit.
gel taşın halinden birlikte bir şey anlayalım.
gel bazı şeyleri erkenden görelim ne olur?
bak saatin havuzu yüzeyinde ateşli akrepler
zamanı dönüşe mahpus kılıyor.
gel ve su ol, bir kelime gibi suskun cümlemde.
gel ve erit aşkın nurlu cürmünü avuçlarımda.
ısıt beni!
bu bildiğiniz karanlık sokaklarda
ben şüphenin vuruşu ile kibritin karşılaşmasından korkarım.
ben asrın beton yüzünden korkmaktayım.
gel ki artık korkum geçsin
kanlı toprakları vinçlere mera olan şehirlerden.
çeliğin yüceldiği bu çağda
bir kapı gibi aç beni
yere inen armutun yüzüne.
sürtünen demirlerin uzağında
uyut beni bir ağaç dalı altında.
seslen bana,
sabah madeninin kaşifi geldiğinde.
ve ben,
parmaklarının arkasındaki leylakın doğumu ile uyanacağım
ve o zaman,
ben uyurken düşen bombalann hikayesini anlat.
anlat hikayesini ben uykudayken ıslanan renklerin
söyle bana, kaç martı uçtu denizin üstünden
tank tekerleğinin çocuğun rüyasını çiğnediği o hengamede?
kanarya sarı nida ipini
hangi barış duygusuna kanarak bağladı.
de bana! yoldan Benaris’e hangi masum cisimler indiler?
hangi ilim, müsbet müziğe barutun kokusunu taşıdı?
nasıl bir idrak ekmeğin meçhul tadından
risaletin lezzeti üzerine damladı.
ve o zaman ben, sıcaklığın duruşundan yansıyan iman gibi
seni bir bağın başlangıcında göstereceğim.
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.