Büyük bir ihtimamla ille de klasik kitap diye tutturmam öyle boştan bir eylem değildir. Ne varsa klasikte var. Günümüzde yazılan birçok türün ve bu türdeki eserlerin temeli klasiklerle atılmıştır. Hiç inkar edemem.
Yürek Burgusu da bu düşüncemi destekleyen 'klasik' bir kitap oldu. @bidunyaklasik ekibiyle birlikte okuduğum bu kitabın adını Hasan Ali Yücel Klasikleri listesinde okuduğumda aşk üzerine kurulu bir kitap olduğunu düşünmüştüm. Ancak yanılmışım.
Kitabın temelinde çok az bir aşk kırıntısı olmakla birlikte asıl olay örgüsünü psikolojik gerilimler oluşturuyor ve bu gerilimleri çok sevdim. Bu hisse en son Operadaki Hayalet kitabını okurken kapılmıştım. Çok da memnun kalmıştım. Operadaki Hayalet'ten edindiğim memnuniyeti Yürek Burgusu'nda birkaç tık daha az hissetsem de bu kitabı beğendim. Çünkü ne varsa klasikte var.
Yürek Burgusu'nun özüne değinecek olursam öğretmen-öğrenci ilişkisi yahut da insani değerler diyebilirim. Birbirine zıt kavramlar belirtmiş olsam da kitabı okuduğum süreçte üzerinde düşündüren kavramlar bunlar oldu.
Flora ve Miles adında iki kardeşe eğitim vermekle görevlendirilen bir öğretmenin kır evine gelmesi ve bu süreçten itibaren yaşananlar, kitapta dile getiriliyor. Tabi bu süreç, öyle kolay ve yara izi kalmadan geçen bir dönem değildir.
En belirgin iz ise öğretmenin içinde bulunduğu psikolojik durumdur. Ardından kardeşlerin travması ve evde yaşanan birtakım mazi kırıntıları gelmekte. Epey meşakkatli bir sancı olan bu dönem öğretmenin bakış açısından anlattırılarak gerilime sebebiyet veriyor.
Kitabın sonlarına doğru havada kalmışlık hissetsem de bu psikolojiyi okumak kayda değer bir eylemdi.
