Sanırım Şairin Vedası'nı şu sözlerle anımsayacağım.
Şiirsel bir dile sahip. Ancak bu durum kitabın ortalarında lirizmden uzak, mantığa yakın bir ilerleyiş başlıyor. Beklentiyi istenenin altında bırakıyor.
Kitabın ilk sayfalarındaki o gizemli hikayeyi unutmayacağım. İlginç ve gerçekçi sahneler betimlenmişti.
Bir doğum sahnesiyle başlayan kitapta burada söylenmeyecek bir son var.
Kurgu gidişatı sebebiyle okuma hızım düştü, hatta kesintiye uğradı.
Kitap kısaca; insan ilişkilerinin ne denli hassas ve kopmaya meyilli olduğunu, mesafenin değerliliği üzerine kurulduğunu, yırtılmak için ince bir sökülmenin yeterliliğini bekleyen kumaş parçası adeta.
Yapboz parçalarının birbiriyle birleştiklerinde kusursuz bir bütünlüğe sahip olmaları için farklı olmaları yeter. Elimizdeki karakterlerin birbirini tamamlaması için kusurları yeter.
Kurgu olarak bana vereceği şölenin ötesinde bir okuma edinimim oldu. Sevdim ya da sevmedim. Sadece bir süre sonra tekrar okumak isteyebilirim.
