Uçsuz bucaksızlığın tam ortasında,yerden de gökten de uzaklarda,ne ayaklarımın altında toprak ne başımın üstünde gökten bir kemer, yalnızca hiçliğin olduğu bulanık bir boşluk.Yabancı bir maddenin tutsağıyım,ölü, biçimden yoksun bir tözle kaplı bedenim-daha doğrusu hiç bedenim yok,o yabanıl madde ben'im... (Syf.206)