Uzun süredir firsat bulamayıp düzgün okuyamadığım için kendime çok kızdım. Şükür ki bugün bittii. Sinan Yağmurun kalemini herkes sevmez ama nedense bana çok iyi geliyor. Kalbime dokunuyor. Bazı sayfalarda benimde sıkıldığım oluyor ama yine yine içimde yer edinmiş güzel bir hikaye. Hiç bitmesin isterdim. Şimdi diğer yarım bıraktığım kitapta sıra kitabın son sayfalarında yüreğime işleyen ve benimde çok sevdiğim Elif ve Vav harflerine değinen bir sözü bırakmak istiyorum buraya.
***Güneşe bak, aya bak, toprağa bak, yağmura bak fakat arkana bakma. Kimin geldiği önemli değil, kimin gittiği de. Yola bak! Kur'an yol haritan, Hz. Muhammed yol imtihandarın, veliler ışığın olsun. Uykulu kalbini namazla uyandır. Duruşun Elif'çe susuşun Vav'ca olsun***