İnsan içinden konuşur ya hani... Öyle konuştum onunla. Bak dedim, seviyorum ben seni.Şimdi gitsem yarın özlersin, aklın başından gider, ne oldu bu adama diye. Adam dönmeyi unuttu dersin, yoksa öldü mü dersin. Yok yok, ölmemiştir be, ne ölmesi diye kendini teselli edersin. Ben ölmeden helvamı yersin. Yapma kızım bunu, benim yolum sensin, çıkmaz sokaklara itme beni. Sanki senden başkasını sevemeyecek gibiyim. Sanki yanıyorum ve sen suyumsun. Hadi söndür ateşimi, su fazla gelse de durma, boğulacaksam sende boğulayım ama git deme. Kaç cümle bırakır beni yanında ya da ne söylesem boş mu? Pencere açık bak, şimdi gitmek için kapıyı açarsam cereyan yapar, zaten ağlamaklısın, gözyaşların terine karışmış, eser rüzgâr hasta eder seni. İstersen hiç açılmasın o kapı, gitmeyelim, bitmeyelim dedim. Dedim ama hep içimden...
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.