En genel anlamıyla yobazlık , insan aklının sınırlarının ilkelere göre girişilen bir aşılmasıysa; ahlâksal yobazlık , saf pratik aklın insanlığa koyduğu sınırların aşılmasıdır. Bu sınırlarla saf pratik akıl, ödeve uygun eylemlerin öznel belirlenme nedenini, yani bu eylemlerin ahlâksal güdüsünü, yasanın kendisinden başka bir yere koymayı ve bu yolla, maksimlere getirilen niyeti bu yasaya saygıdan başka bir yere yerleştirmeyi yasaklar; böylece de hem her türlü kendini beğenmişliği , hem de boş öz-sevgisini yerle bir eden ödev düşüncesini, insandaki her türlü ahlâklılığın en yüksek yasam ilkesi haline getirmeyi buyurur.
Sayfa 94Kitabı okudu
··
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.