Yalnızlık, aklın cehennemi; vicdan ise cehennemin kılavuzuydu.
Ve akıl; her seferinde eriyeceğini bile bile kardan adam düşleri kurduran safdil tanrıydı!
Yıkılacağını bile bile kumdan kaleler yaptıran hülyalı mimar.
Bildiklerinle yorar, bildiklerinle yalnızlaştırır ve tutsak eder kalabalıklara...
Sayfa 176 - Yılmaz
··
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.