Gözlermiş! —Doğru ya! Pierre Bon-Bon, gözler tam da olması gereken yerdeler
-yani başta, derdin değil mi? Doğru örneğin -bir solucanın başı gibi. Sana göre, bu görme organları da aynı şekilde vazgeçilmezdir, değil mi? Gene de benim görüş gücümün seninkinden daha büyük ve etkili olduğunu sana kanıtlayacağım. Köşede bir kedi görüyorum -sevimli bir kedi- ona bakıyorum -iyi ve mutlu olduğunu görüyorum. Şimdi söyle bana Bon-Bon onun düşünceleri - görebiliyor musun? —Düşüncelerini diyorum— fikirlerini kendi kafasının içinde ürettiklerini - fikir yürütme biçimlerini görebiliyor musun? İşte oradalar -ama sen göremiyorsun! ... Görüyorsun ya, hiç de kör değilim ... sözünü ettiğin gözler olsa olsa birer fazlalık her an bir ekmek kızartma çatalıyla ya da bir tırmıkla oyulabilecek şeyler. Sana göreyse bu görme organları vazgeçilmezler. Öyleyse onları iyi kullanmaya gayret et Bon-Bon; —benim gözlerim ruhtur.
·
51 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.