Gabriel García Márquez, nam-ı diğer Gabo, zat-ı şahane Gabito... Gabom, Gabitom, Márquezim... Yine beni büyüledi; ama bu büyülenme ne Yüzyıllık Yanlızlık’taki edebi zirvenin nedeni olan baş dönmesi, ne Kolera Günlerinde Aşk’taki hudutsuz aşkın verdiği sarhoşluk, ne Başkan Babamızın Sonbaharı’ndaki tüm tasvip edemediğimiz ama bir yandan da hak vermekten kendimizi alamadığımız kararsızlık, ne de tüm o büyülü öykülerinden duyduğumuz hayranlık seviyesinde bir büyülenme... Bu kitap ile bambaşka hislerle doldurdu beni Gabom; yaşadıklarıyla yazdıklarının arasında hiç fark olmadığını, yazdıklarının tamamen yaşadıklarından çıktığını, yarattığı karakterlerin zaten bir şekilde hayatına dahil olan insanlardan geldiğini tüm gerçekçiliği ile bizlere sunmuş. Dönemin kanlı ve düzensizlik dolu Kolombiya’sında, taa doğmadan önceki aile hayatından bebekliğine, çocukluğundan ergenliğine, gençliğinden olgunluğuna ve yaşlılığına kadar tüm yaşantısını gün gün, hatta saniye saniye anlatmış bizlere. Ama öyle bildiğimiz bir anlatma ile değil, her yaşadığını sanki biz de onunla birlikte yaşıyormuşcasına bir ustalıkla. Gezdiği, gördüğü, yaşadığı, gitmek zorunda kaldığı yerleri, o kıymetli ellerini omzumuza atarak adım adım gezdiriyor bizlere. Hayatına dahil olmuş insanları, karşılıklı oturtup tanıştırıyor bizleri. Sömürgecilerin muz şirketleri ile ülkesine verdiği zararları, herbirimizi o yeşil hevenklerin altında eziliyor hissi ile dolduruyor. Eski bir albay olan dedesinin Albay Aureliano Buendia ile, ninesinin Ursula ile birebir benzerlikleri, muz şirketinin etkileri, hiç sofraları kalkmayan ve gelenin gidenin eksik olmadığı kalabalık evleri ve nice kişi ve olaylar ile Yüzyıllık Yalnızlık’ı; anne-babasının aşklarının, her ne kadar kavuşmaları geç olmasa da Kolera Günlerinde Aşk’taki Fermina ve Florentino’nun büyük aşklarıyla benzerliği, bu kitapları tekrar okurmuşcasına yaşamanızı sağlıyor. Daha saymakla bitmeyecek kadar çok benzerlikleri gördükçe, kaleme aldığı her satırın kendi hayatında mutlaka yaşadığı bir enstantane ile eşleştiğini fark ediyorsunuz. Ayrıca yaşadığı yoksulluğun boyutlarını da tüylerinizi ürpertecek kadar hissedebiliyorsunuz. Açlık ve sefaletten farklı olarak düşünün ki bir öykü yazıp gazeteye gönderiyorsunuz ve gazete bu öykünüze kocaman bir sayfa ayırıyor. O dönemlerde bunun önemi ve anlamı dünyalara bedel. Ama öykünüzü gazeteden okumak için o gazeteyi alacak 5 paranız bile yok. En büyük duygulardan biri olan merakınızın, yoksulluğa yenildiği an... Bir çiftliğin tabelasında gördüğü ismi, Macondo ismini, 3 kitabında kullanacak kadar güçlü bir kaleme ve gözlem gücüne sahip oluşu; sigara bağımlılığını ve bırakma sürecini edebi boyuta kolayca taşıyacak kadar edebi yeteneğinin sınırsızlığını ve anlatmakla buralara sığdıramayacağım yaşadıklarını, macera ve fikirlerini özellikle dikkate almanızı öneriyorum. Bu kitabı okuyunca, külliyatta en sona bırakmakta ne kadar isabetli bir karar verdiğimi anlayarak çok mutlu oldum. Çünkü bu kitabı okurken, diğer tüm kitaplarına teker teker yolculuklar yaşadım. Naçiz tavsiyem, siz de bu kitabı külliyatta en sona bırakınız. Tüm kitapsever dostlarıma keyif dolu okumalar diliyorum... Sevgiyle...

Anlatmak İçin YaşamakGabriel Garcia Marquez · Can Yayınları · 2021705 okunma

·

13 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

AyşenErdal