Mehmet Rauf'la Eylül'ü ile tanışmak istiyordum aslında ama bu kitapla da olsa onunla tanıştığım için memnunum. Kitap bir genç kızın içinde hissettiklerini, aşkını, hayal kırıklıklarını konu alıyor.
Aslında sevsem mi sevmesem mi bilemedim ama sevmeye daha çok yatkınım sanırım. Başlarda her şey güzel gidiyordu. Pervin isimli karakterimiz kadın haklarından, görücü usulünün saçma ve yapay olduğundan, gerçekten biriyle hayatı sürdürebilmek için onunla bol bol muhabbet etmek gerektiğinden ve bunun öyle ilk görüşte olamayacağından vs. bahsediyordu ve fikirlerine ben de katılıyordum. Ama sonra bir sayfada şöyle bir cümleye rastladım: "Bir genç kız için senelerce tanıyarak ve süsleyerek sevdiği erkeği nihayet bir gün bulup, 'O sensin!' diyerek ona teslim olmak, artık onun kulu, esiri olarak yaşamak... Acaba bu saadeti tutmak benim kaderimde var mı?"
Böyle bir cümleyi hafife alamadım ve kitaba olan tüm memnuniyetim söndü gitti... 'onun kulu, esiri olarak yaşamak' tabiri beni fazlasıyla rahatsız etti.
Ama bu cümle dışında bence oldukça güzel bir kitaptı. Sonu her ne kadar istemediğim gibi bitse de bence kitaba en yakışacak son da buydu. Keyifli okumalar:):)
