Benim bir kitaptan beklentim ; okurken adrenalimi yükseltecek bir kurgu, bu kurguya eşlik eden mesajlar ve ikisinin birleşimiyle ufuk seviyemi bir tık yukarıya çekmesidir. Bu unsurlar birleştigi zaman kalıcı olur çünkü. Tükeniş kulübünde bu aradıklarımı tam olarak buldum diyebilirim ve bu muthiş kitabın neden bu kadar az okundugunu anlayamadım.
Kitap doğrudan konuya giriyor, olayların başlamasıyla sanırım bir polisiye/gerilim kitabı bu diye düşünmeye başlamıştım aslında bir nevi öyle ama sadece bu degil.
Kitabın ana kahramanı Nile Nightingale dibe vurmuş, münzevi bir hayat yaşamak (ya da yaşamamak ) üzere Kanada'nın en ıssız yerlerinden biri olan Quebec'e taşınmıştır. Gecenin bir körü (dengesiz adam neticede) yeni aldıgı eski kilise/yeni evi görmeye giderken ansızın kimligi belirsiz birileri tarafından yola bir çuval atılır, çuvalın içinden genç bir kız çıkar. Olaylar böyle başlar ve son sayfaya kadar gider.
Kanada doğal hayat bakımından en zengin ülkelerden biri, hal böyle olunca kaçak avcılık illeti de cirit atıyor, kitap da bir yandan ana konu üzerinden giderken bir yandan da bu avcılık zıkkımı hakkında bilgiler veriyor, insanoğlunun ne kadar sadist oldugunu okurken gözleriniz büyeyecek desem yeridir.
Kitabın akıcılıgına tek kelime yok, kesinlikle film gibi, olaylar gitgide netleşirken, final kısmı beni benden aldı diyebilirim, aslında klişe sayılabilecek bir bitiş fakat şaşırmamak elde degil.
Bu kitabı edebi açıdan olmasa da "o içimize işledigi büyü" açısından bir miktar sefiller'e benzettim.
Özetle ; Okuyun ve okutun. Gözüm kapalı öneririm
