Mustafa Merter'i ilk kez bu kitap ile tanıdım, kitapta psikoloji ve dini (İslam'ı) bir araya getirmeye ve tasavvufla psikolojiyi birleştirerek insanı daha iyi tanımaya ve sorunlarına çözüm bulmaya çalışıyor. Psikoloji alanında daha çok Freudcu görüşlere yer verirken, tasavvuf alanında Mevlana ve İbn Arabi'yi ön plana çıkarıyor. Daha önce bu konuları bir arada ele alan bir kitap okumamıştım, bu yüzden tam ne ile karşılacağımı tahmin edememiştim ancak beklediğim kesinlikle bu değildi. Merter ilk sayfalar kitaba çok güzel giriş yapıyor, ilk psikanalistleri ve psikolojiye katkısı olan tanınmış kişileri inceliyor ki okuması zevkli ve merak uyandırıcıydı. Sonra tasavvufa giriş yapıyor ve o bölümlerden sonra kitabın bir kısmı Mevlana ve İbn Arabi'den alıntı, bir kısmı yazarın yorumları bir kısmı da psikolojik bilgiler. Bu kısımları ben pek anlaşılır bulmadım, kitap zaten sadece psikoloji ve tasavvuf ile ilgili bilgisi olanlara yazılmış gibi, genel kitleye değil belli bir kesime hitap eden, günlük konuşma tarzı var, yazar alıntılarla ve kişisel deneyimleri ile doldurmuş sayfaları. Kitabın size vaat ettiği, psikoloji ile tasavvufun bir araya getirilmesi ki sunuş tarzından bilimsellik bekliyorsunuz, size sunulansa bir psikiyatristin yıllar içinde yaşadıkları ve en sonunda tasavvufla tanışarak doğruyu bulmuş olması. Siz psikiyatrist kimliği ile böyle bir kitap yazıyorsanız bu tamamen alıntılara ve yorumlara dayalı bir kitap olamaz, çeşitli araştırmalardan yararlanarak kanıt göstermeye çalışmanız, cümleleri 'bence bence' ekseninden çıkarıp verilerle ve gerçeklerle dedteklemeniz gerekir. Örneklendirme sizin savınızı güçlendiren ve okurun özümsemesini sağlayan bir biçimdir, Merter de bunu sık kullanmış, keşke örneklendirmeleri gerçekler ile olsaydı, verdiği örnekler hayali olduğu için kanıtlanamaz ve her yöne çekilebilirdi. Kitabı çok fazla eleştirdim biliyorum, eleştirel olmaktan çok hoşlanmıyorum bu kitap emeğin ve belli yılların sonunda oluşmuş, kitabın sunumu ve girişi okuyucuda ister istemez beklentiler oluşturuyor ve bunlar karşılanmıyor. Kitabın düğüm noktası Kaliforniya Sendromu gibi idi o da meğerse yazarın bir ürünüymüş ve henüz araştırma gibi yöntemlerle desteklenip ortaya net bir gerçek çıkarılmamış. Bilimsel araştırmalar, özellikle de bu sendrom gibi bir sendrom için yapılacak araştırmalar çok fazla maliyet ve iş gücü istiyor, Merter'in bu imkanlara sahip olmaması çok doğal, umarım imkanı olur da teorisini ispatlı bir şekilde kanıtlayarak, tedavisi için uygun yöntemler sunabilir. Böyle kapsamlı bir kitap yazmak zor olsa gerek, her şeyden önce çok derin araştırmalar ve sağlam kanıtlar istiyor, ne yazık ki Mesnevi'den alıntılar bu sağlam kanıtlar için yetersiz, Mevlana'ya saygım ve sevgim sonsuz olsa da. Not: Rüyalar ile ilgili bölüme değinmiyorum bile, o bölüm bana çok kişisel geldi, yazarın tam olarak neye dayanarak o yorumları yaptığını hiç anlamış değilim, belki bu konudaki cahilliğimdendir. Son olarak bunlar tamamen kişisel görüşlerim, kitap bende yukarıda yazdığım izlenimleri bıraktı, yeterince objektif olamamışımdır belki.

Dokuz Yüz Katlı İnsanMustafa Merter · Kaknüs Yayınları · 2007926 okunma

·

55 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Esma T