İnsan yaşadığı sürece, bütün düşünürlerin düşüncelerini, kendince bir cevaba ulaşana değin, meşgul edecektir.
İnsanın dört zindanı insanı anlamaya, oluşumuna ışık tutan bir yaklaşım olmuş.
Birinci çerçeve coğrafya ile oluşuyor ve o coğrafyaya göre şekilleniyor, kişiliği buna göre gelişiyor. Duyguları sevdiği şeyler mesleği.. Deniz kenarında yaşayan biri iyi bir balıkçı yüzücü, kutuplara yakın bölgede yaşayan biri soğuğa dayanıklı, iyi bir kayakçı vs gibi
ikinci çerçeve Tarih, doğduğumuz yeri seçemediğimiz gibi birbiri ardına eklenen, halkaların bir sonucu da bizim içerisinde bulunduğumuz çağ oluyor ve bir nevi bizden öncekilerin yaşamlarının sonucunu yaşayıp bizden sonrakilere de bir tür sonuç bırakarak bu dünyayı terk ediyoruz.
üçüncü çerçevede karşımıza toplum çıkıyor. Yani bu kısım bir nevi coğrafyaya da bağlı olarak, içerisinde bulunduğumuz toplumun yaşamı doğrultusunda beğenilerimiz zevklerimiz, hassasiyetlerimiz gelişiyor.
Son çerçeve ise insanın kendisi olarak karşımıza çıkıyor. Suistimali, insanları sömürüyü öncelikle kendini düşünmeyi aşıp, ikinci olarak mantıklı bir ilişki çerçevesinde, iyiysek bize de iyi davranılacağı düşüncesi gibi, güvenilir olmanın yine kişiye kazanç sağlayacağı düşünceyi ve kişinin arzularını aşarak, beklentisiz bir şekilde yaşamını devam ettirebilmesine bağlıyor.
Önce insanı anlayıp sonra da reçeteyi oluşturmak adına, okunması gerektiğini düşündüğüm bir kitap daha..
