Lise yıllarında yazarın Batı cephesinde yeni bir şey yok kitabını okumuştum. Benimle yaşıt, gençliklerinin baharında olan çocukların savaş ortamına adapte olma çabalarına , savaşın ürkütücü ve acımazlığına şahit olmuştum. Kan kokusu ve acı dolu çığlıklar, korkulu gözler hala aklımda. Yazarın satırlarının bu kadar gerçekçi olmasında 1. dünya savaşına katılması ve yaralanmasının da sanırım etkisi büyük. Her satırda yaşanmışlık ve yazarın hayatından izler bulmak mümkün . Dönüş yolunda savaş ortamında hayatta kalma mücadelesi veren dostların kurduğu barış hayalleri ve ateşkes ilan edilince gerçeklerle yüzleşmeleri, bıraktıkları hayatlarının da kendilerinin de artık hayallerindeki gibi olmadığını görüyorsunuz. Devam kitabı gibi gözükse de ayrı okunabilir. Savaştan dönen askerlerin psikolojik mücadelesini hissettiren bir kitap. Özellikle psikoloji ile ilgilenenlere tavsiye ederim. Savaşın kaybedeni çok, kazananı yok. Keşke savaş çığırtkanları bunu bir anlasa ve yeryüzünden tüm savaşlar silinse.
