Ahmet Nedim
KIRIK KUNDAK
"...
Dört tarafı amansız düşmanlarla sarılan,
Zavallı Türk, yıllarca, nice zûlme katlandı?
Merhametsiz ellerle, arkasında kazılan
Çukurları görmedi, tatlı dile inândı..
O dillerin ucundan çok zehirler fışkırdı,
Beslediği yılanlar, hep kendini ısırdı!
Hele Moskof adını işittikçe milletin
Yüreğinde burkulur, sızıltılı bir damar.
Her gün artan, kaynayan üç yüz yıllık hiddetin,
Keskin dili insanın ciğerini paralar.
Biz, o hain düşmanın unutmadık zûlmünü,
Yalvararak bekledik Rabbimizden bu günü.
Bir dakika gelir ki, o yıllarca biriken,
Bütün kinler kabarır, yürekleri şişirir.
İnsan, öyle zehirli bir ateşle yanarken
Öldürücü darbeyi işte böyle indirir.
Ancak bizi yaşatır, yaşatırsa kinimiz,
Olmalıdır kinimiz, dünyalık bir dinimiz!
...
Bugün aldın işte sen o ecdâdın öcünü,
Evlatların her sene kutlulasın bugünü!
İmân gibi göğsünde taşıdığın bu silâh,
Senin demir pençende hakkını tam ödemiş.
O, yerleri, gökleri yaratıcı bir Allah,
Cezâsını zâlimin böyle vermek istemiş.
..."
Sayfa 53 - Atatürk Kültür Merkezi YayıneviKitabı okudu
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.